معلم فراری
بچه های مدرسه درِ گوشی با هم صحبت می کنند. بیشتر معلمها به جای اینکه در دفتر بنشینند و چای بنوشند، در حیاط مدرسه قدم می زنند و با بچه ها صحبت می کنند. آنها این کار را از معلم تاریخ یاد گرفته اند؛ با این کار می خواهند جا ی
خالی معلم تاریخ را پر کنند.
معلم تاریخ چند روزی است فراری شده. چند روز پیش بود که رفت جلو صف و با یک سخنرانی داغ و کوبنده، جنایتهای شاه و خاندانش را افشا کرد و قبل از اینکه مأمورهای ساواک وارد مدرسه شوند، فرار کرد. حالا سرلشکر ناجی برای دستگیری او جایزه تعیین کرده است.
یکی از بچه ها، درِ گوشی با ناظم صحبت می کند. رنگ ناظم از ترس و دلهره زرد می شود. در حالی که دست و پایش را از وحشت گم کرده، هول هو لکی خودش را به دفتر می رساند. مدیر وقتی رنگ و روی او را می بیند، جا می خورد.
چی شده، فاتحی؟
جناب ذاکری، بچه ها
جناب ذاکری، بچه ها می گویند باز هم معلم تاریخ...
آقای مدیر تا اسم معلم تاریخ را می شنود، مثل برق گرفته ها از جا می پرد ومی گوید چی گفتی، معلم تاریخ؟ منظورت همت است : وحشت زده می پرسد همت باز هم می خواهد اینجا سخنرانی کند.
ببند آن دهنت را. با این حرفها می خواهی کار دستمان بدهی؟ همت فراری است، می فهمی؟ او جرأت نمی کند پایش را تو این مدرسه بگذارد.
جناب ذاکری، بچه ها با گوشهای خودشان از دهن معلمها شنیده اند. من هم با گوشهای خودم از بچه ها شنیده ام.
حالا کی قرار است همچین غلطی ؟
آقای مدیر که هول کرده، می گوید همین حالا !
آخر الان که همت اینجا نیست !
هر جا باشد، سرساعت مثل جن خودش را می رساند. بچه ها با معلمها قرار گذاشته اند وقتی زنگ را می زنیم، به جای اینکه به کلاس بروند، تو حیاط مدرسه برای شنیدن سخنرانی او صف بکشند.
بچه ها و معلمها غلط کرده اند. تو هم نمی خواهد زنگ را بزنی. برو پشت بلندگو، بچه ها را کلاس به کلاس بفرست. هر معلم هم که سرکلاس نرفت، برایش سه روز غیبت رد کن. می روم به سرلشکر زنگ بزنم. دلم گواهی می دهد امروز
جایزة خوبی به من و تو می رسد !
ناظم با خوشحالی به طرف بلندگو می رود.
از بلندگو، اسم کلاسها خوانده می شود. بچه ها به جا ی رفتن به کلاس، سرصف می ایستند. لحظاتی بعد، بیشتر کلاسها در حیاط مدرسه صف می کشند.
آقای مدیر، میکروفون را از ناظم می گیرد و شروع می کند به داد و هوار و خط و نشان کشیدن. بعضی از معلمها ترسیده اند و به کلاس می روند. بعضی بچه ها هم به دنبال آنها راه می افتند. در همان لحظه، درِ مدرسه باز م ی شود . همت وارد
می شود. همه صلوات می فرستند. همت لبخندزنان جلو صف می رود و با معلمها ودانش آموزان احوالپرسی می کند. لحظه ای بعد با صدای بلند شروع م ی کند به سخنرانی.
بسم الله الرحمن الرحیم...
خبر به سرلشکر ناجی می رسد . او، هم خوشحال است و هم عصبا نی.
خوشحال از اینکه سرانجام آقای همت را به چنگ خواهد انداخت و عصبا نی از اینکه چرا او باز هم موفق به سخنرانی شده است !
ماشینهای نظامی برای حرکت آماده می شوند.
رانندة سرلشکر، درِ ماشین را باز می کند و با احترام تعارف م ی کند . سگ پشمالوی سرلشکر به داخل ماشین می پرد. سرلشکر، در حالی که هفت تی ش را زیر پالتویش جاسازی می کند، سوار می شود. راننده، در را می بندد، پشت فرمان
می نشیند و با سرعت حرکت می کند. ماشینهای نظامی به دنبال ماشین سرلشکر راه می افتند.
وقتی ماشینها به مدرسه می رسند، صدای سخنرا نی همت شنیده می شود .
سرلشکر از خوشحالی نمی تواند جلو خنده اش را بگیرد. از ماشین پیاده می شود ،هفت تیرش را می کشد و به مأمورها اشاره می کند تا مدرسه را محاصره کنند.
عرق، سر و روی همت را پوشانده است. همه با اشتیاق به حرفهای او گوش می دهند.
مدیر با اضطراب و پریشانی در دفتر مدرسه قدم می زند و به زم ین و زمان فحش می دهد. در همان لحظه، صدای پارس سگی، او را به خود می آورد. سگرپشمالوی سرلشکر دوان دوان وارد مدرسه می شود.
همت با دیدن سگ متوجه اوضاع می شود اما به رو ی خودش نمی آورد.
لحظاتی بعد، سرلشکر با دو مأمور مسلح وارد مدرسه می شود.
مدیر و ناظم، در حالی که به نشانة احترام خم و راست می شوند، نَفَس زنان خودشان را به سرلشکر می رسانند و دست او را می بوسند. سرلشکر بدون اعتنا، در حالی که به همت نگاه می کند، نیشخند می زند.
بعضی از معلمها، اطراف همت را خالی می کنند و آهسته از مدرسه خارج می شوند. با خروج معلمها، دانش آموزها هم یکی یکی فرار می کنند. لحظه ای بعد، همت می ماند و مأمورهایی که او را دوره کرده اند . سرلشکر از موش به تله افتاد. زود دستبندش بزنید، از خوشحالی قهقهه ای می زند و می گوید به افراد بگویید سوار بشوند، راه می افتیم
همت به هر طرف نگاه می کند، یک مأمور می بیند. راه فراری نمی یابد. یکی از مأمورها، دستهای او را بالا می آورد.
دیگری به هر دو دستش دستبند می زند.
همت می نشیند و به دور از چشم مأمورها، انگشتش را در حلقومش فرو می برد «؟ چی شده » : و عق می زند. یکی از مأمورها می گوید «. حالش خراب شده » : دیگری می گوید غلط کرده پدرسوخته. خودش را زده به موش مردگی. » : سرلشکر می گوید «. گولش را نخورید... بیندازیدش تو ماشین، زودتر راه بیفتیم
همت باز هم عق می زند و استفراغ می کند. مأمورها خودشان را از اطراف او کنار می کشند. سرلشکر در حالی که جلو بینی و دهانش را گرفته است قیافه اش را درهم می کند و کنار می کشد. با عصبانیت یک لگد به شکم سگ می زند و فریاد
این پدر سوخته را ببریدش دستشویی، دست و صورت کثیف اش را بشوید، زودتر راه بیفتیم. تند باشید
پیش از آنکه کسی همت را به طرف دستشو یی ببرد ، او خود به طرف دستشویی راه می افتد. وقتی وارد دستشویی می شود، در را از پشت قفل می کند .
دو مأمور مسلح جلو در به انتظار می ایستند.
از داخل دستشویی، صدای شُرشُر آب و عق زدن همت شنیده می شود .
مأمورها به حالت چِندش، قیافه هایشان را درهم می کشند.
لحظات از پی هم می گذرد. صدای عق زدن همت دیگر شنیده نمی شود. تنها صدای شُرشُر آب، سکوت را می شکند.
سرلشکر در راهرو قدم می زند و به ساعتش نگاه می کند او که حسا بی کلافه رفت دست و صورتش را بشوید یا دوش بگیرد به مأمورها می گوید بروید تو ببینید چه غلطی می کند
یکی از مأمورها، دستگیرة در را می فشارد، اما در باز نمی شود.
در قفل است، قربان !
غلط کرده قفلش کرده. بگو زود بازش کند تا دستشو یی را روی سرش خراب نکرده ایم.
مأمورها، همت را با داد و فریاد تهدید می کنند، اما صدایی شنیده نمی شود .
سرلشکر دستور می دهد در را بشکنند. مأمورها هجوم می آورند، با مشت و لگد به در می کوبند و آن را می شکنند. دستشویی خالی است، شیر آب باز است و پنجرة پشتی دستشویی هم!
سرلشکر وقتی این صحنه را می بیند، مثل دیوانه ها به اطرافیانش حمله می کند .
مدیر و ناظم که هنوز به جایزه فکر می کنند، در زیر مشت و لگد سرلشکر نقش زمین می شوند.
معلم فراری(از مجموعه فرماندهان-شهید ابراهیم همت) نویسنده:رحیم مخدومی
